Tagged: Love

Passing-Through-life

Uninvited, hither we came
And, without leave, departed hence.
What reason here for agony
Other than regret, as we shall meet again?

I crossed many rivers and mountains
Obstacles overcome with nary a care.
During my earthly journey,
Hope did not hurt anyone in my path.

I plead, my friends or foes
Do not hinder my ascent to the Heavens
Thro’ love or longing, other than regret.
Remember me, as I will remember you
Across that golden shore.

– Chris Defonseka

Buddha-leaving-yashodhara

විඳි දුක් ගැහැට අඩු නැත මහමෙර උසට
හද ගිණි නිවන කඳුළැල් අඩු නැත නෙතට
පෑළ දොරින් පැන ගිය පෙම්බර නමට
තව ණය ගෙවයි පෙම් කල පුරුවේ පවට…
පහන් කන්ද සේ බබළන රූ සපුව
ගිණි කන්දට පෙම් බැන්දා රුවැත්තිය
හිම මෙන් දියවුනත් ආදර සිත් පොදිය
කඳුල සුසුම තනි රැුක්කා නුඹ අසළ…
අඩුවී නොමැත අව්වේ ඇති රැුස් මලා
මන්දිර නොමැත ගව්වෙන් ගව්වට සදාලා
කුසුම් කැකුළ අකලට ලොව තනිවීලා
විඳවයි තනිව හැමදාමත් වැලපීලා…
සිහින පොදි බැඳන් සිටියත් ලොවට හොරා
බිඳුණු කැඩපතින් නොබනල් රූ වරුණා
මේ බවයේ තනි වුවත් ආල නුරා
ආදර නමට නුඹ වුවා යසෝදරා…

– Eranga Dasanayake

sinhala-poem-dead-memories

බොල් අඳුර ගලා’විත් කවුළු දොර අබියසට
මට රවා නින්ද අරගෙන ඉගිළ යන විටක
සෙමින් එකිනෙක සැලෙන පොත් පිටු ද අතර ඔබ
කවි වැලක් සේ පෙනුනි අකුරු අතරෙහි රැඳුන

මොහොතකට කවුලු දොර දෙස බලා සිනාසුන
හිරිකඩය සුලං රැලි පෙළා මා ගත රැඳුන
හදිසියේ අවදි වුණ විලස මා ඔබ දෙසම
දෙනෙත් නොපියා බලා සිටි අයුරු දෝ මතක

පොතේ පිටු අතර රැඳි දහස් පද වැල් අතර
සිහි නොවුනි ඔබව මට මෙබඳු මොහොතක මිසක
එහෙත් මේ හදිසියේ මන්ද ඔබ මා හදට
පිවිසුනේ ඇද හැලෙන පොහොන් වැස්සක් ලෙසට

එදා අවුරුදු ගණන් පෙරදි මා ඔබ හමුව
ගෙවී ගිය සොඳුරුතම මිහිරි වූ ගී වැල්ය
දිනෙන් දින ඉරි තැලී ගිය මගේ හදවතම
අදත් ඔබ නමින් ඉඩ තවත් ඇත්තේ මන්ද

ලෝකයේ කොතැන හෝ මා නොහඳුනා තැනක
සරණු ඇත ඔබත් පෙර මතක නටබුන් අතර
ඉගිල යන පවනකට ඔබෙ හුස්ම එකලු කර
හදට සුසුමක් විලස ගලා යයි හද තුලට

මීට දිගු කලක පෙර මිහිදන්ව ගිය මතක
සොයා හද බිම කණිමි පහන් වන තුරා රැය
කොහේ හෝ නිසංසල තැනක සැඟවී යලිත්
පෙනෙයි ඔබ දහස් ගණනින් ලියූ අකුරු මැද

ආදරය තනිකඩව ඉකි බිඳින සුසානෙක
ඔබ නමින් ලියැවේවි ජීවිතේ සොහොන් කොත
පුංචි ඉටි පහනක්ව යලිත් හිත ළඟට’විත්
මතක මිටියාවතම එළිය වී හිඳිනු ඔබ….!!

– Hashintha Vidanapathirana

Grandma

poem about grandmother

Sweet as honey and short as a metaphor
Stubborn in style but mighty as ever
With a sea of wisdom she guides my way
My princess is you who blossoms my day
Charmingly calm and blessed with elegance
She fulfills her routine with a touch of excellence
Enthralls my life with the majesty of her kinship
Touching my heart with love and fellowship
My pride is endless to express you’re mine
So accept this token of gratitude with shine
Now time to shout out who you are,
It’s none other than ‘You’ my darling “Achcha”

– Kalharie Pitigala

poem about life

Second by second hour by hour
Time passes the life
We smile we talk we walk together
In our faded mild life
Shaded eyes gleam with wonderful dreams
Enlightened the sorrowful naked tears
Still the thoughts pounding from a dry dead heart
Whispers the echo of lively dreams
Of enchanted love
Time passes by laughing at us
We are the passengers of life followed by the time
with wonderful dreams
With shameless hearts beautiful smiles
and feelings with dark memories
We walk among the pathway of the life with the enemies ….. Alive
Our life…………….enemies are alive

– Vindhya Ariyapperuma

Never Let Her Go

never-let-her-go-poem

 

Soaked in blood,
Her white cloak remains.
Not even a million drops of water
Will wash the stains away.
Masked by pain and tears,
Someone mourns.

A bright, burning flame
Snuffed out in an instant.
The lively sound of a heartbeat,
Silenced by death.

A deed so wrongly misjudged,
The price paid so high –
The pain too hard to fathom,
A rain of tears crashing down,
A mother loses her child.

The strength fading away,
The happiness for ever lost,
The joy in life no more,
The eerie silence that lingers,
A father mourns his little girl.

Sadness choking their thoughts,
That empty space at the dining table,
Where secrets, wishes, hopes and dreams
Can never be shared,
They weep for their sister.

Never forget her endurance,
Never doubt her bravery.
Embrace her fighting spirit,
Cherish her afterglow;
Remember her name
In every waking moment,
And never let her go.
And never let her go.

– Ayodhya Bandara Perera

The Love between two,
Seal with a Band of Gold,
To be secure & strong,
With the blessings of all,
The instant symbol of a marriage,
Is the Ring…

Begining or end hard to find,
Right or wrong within the ring will be pardon,
Even if it’s right out of the Ring will be harden,
It’s a thorn on a finger,
For a pair, who is always in anger,
For those who hold Love in their Hearts,
Till death they do part,
It’s the same Blessed thing,
The Gloden Wedding Ring…

Wedding-rings-in-fingers

-Tiny W. Sahabandu

Love

No one was there to love me when I’m alone,
except you…
No one was there to hug me when I’m cold,
except you…
No one was there to help me when I was in a trouble,
except you…
No one was there to kiss me when I needed a kiss,
except you…
No one was there to talk with me when I’m crying,
except you…
And today you are not here to be with me when I need you…
You are far away from me…
You are forever gone from me…
My love I’m here waiting for your return till I die…
But please remember how much I loved you…
Never changes on me whether you come to me or not…
Please remember that a little girl is crying for you…

Love Poem by Sachi joseph

-Sachi Joseph